Παρακσευή 6 Νοεμβρίου2009. PUNO

Μετά από στάση μιας μέρας στο Cuzco για ξεκούραση, το πρωί της Πέμπτης συνεχίσαμε το ταξίδι μας, κατευθυνόμενοι νότια προς τη λίμνη Titicaca.

Η Titicaca είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Νότιας Αμερικής. Βρίσκεται σε υψόμετρο 3820μ. και μοιράζεται μεταξύ του Περού κια της Βολιβίας. Η μεγαλύτερη παραλίμνια πόλη από την πλευρά του Περού είναι το Puno, όπου και φτάσαμε το απόγευμα της Πέμπτης.

Η ίδια η πόλη του Puno δεν παρουσιάζει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αποτελεί όμως ιδανική βάση για εκδρομές στη γύρω περιοχή και τα νησιά της λίμνης. Έτσι, σήμερα επισκεφθήκαμε τα ¨πλωτά νησιά των Uros¨. Πρόκειται στην κυριολεξία για πλωτά νησιά, κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από ένα είδος καλαμιού που φυτρώνει σε αφθονία στα ρηχά της λίμνης. Ακόμη και τα σπίτια, τα έπιπλα και οι βάρκες των κατοίκων είναι φτιαγμένα αποκλειστικά από καλάμια. Τα πλωτά νησιά δημιουργήθηκαν και πρωτοκατοικήθηκαν πριν από αρκετούς αιώνες, από τη φυλή των Uros, που απομονώθηκαν εκεί, προκειμένου να γλιτώσουν αρχικά από τους Ίνκας και αργότερα από τους Ισπανούς. Σήμερα υπάρχουν 56 τέτοιες πλωτές νησίδες, στις οποίες ζουν μερικές εκατοντάδες οικογένειες.Οι κάτοικοί τους ασχολούνται κυρίως με την αλιεία, τη συλλογή αυγών από θαλασσοπούλια, την κατασκευή και επισκευή των νησιών, σπιτιών και σκαφών τους και εσχάτως με τον τουρισμό. Αν και τα τελευταία χρόνια τα νησιά δέχονται καθημερινά δεκάδες τουρίστες, οι Uros διατηρούν τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής τους, ενώ επιβιώνουν ακόμη θεσμοί όπως αυτός της ανταλλακτικής οικονομίας. Ανταλλάσουν για παράδειγμα τα ψάρια τους στις αγορές των παραλίμνιων οικισμών, με λαχανικά και φρούτα που οι ίδιοι τους αδυνατούν να καλλιεργήσουν.