Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010. EL CALAFATE

Χθες βράδυ φτάσαμε στο ιδιαίτερα τουριστικό χωριό El Calafate. Τουριστικό, γιατί απλά είναι ο πλησιέστερος οικισμός σ΄ένα από τα μοναδικότερα και εντυπωσιακότερα φυσικά τοπία ολόκληρης της Νότιας Αμερικής: τον παγετώνα Perito Moreno. Πρόκειται για έναν τεράστιο παγετώνα ύψους 60 μ και μήκους 30 χλμ. Αν και οι περισσότεροι παγετώνες του κόσμου συρρικνώνονται, ο Perito Moreno παραμένει γενικά αμετάβλητος. Προωθείται σταθερά μέχρι και 2 μέτρα την ημέρα και την ίδια στιγμή μεγάλα κομμάτια της περιφέρειάς του λιώνουν και πέφτουν με εκκωφαντικό θόρυβο στις γύρω λίμνες, σχηματίζοντας μικρά και μεγάλα παγόβουνα. Η θέα από κοντά αυτού του γιγάντιου γαλάζιου παγετώνα και των τεράστιων κομματιών του που κατακρημνίζονται με πάταγο στο νερό προκαλεί δέος...

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010. EL CHALTEN

Το βράδυ της Παρασκευής ξεκινήσαμε για το μακρύτερο σε διάρκεια ταξίδι του μέχρι τώρα ταξιδιού μας. 32 ώρες με λεωφορείο στη θρυλική Ruta 40, την “άγονη γραμμή” της Αργεντινής, το χωματόδρομο που διατρέχει από Βορρά προς Νότο ολόκληρη την Παταγονία. Γύρω μας αχανείς επίπεδες ανεμοδαρμένες εκτάσεις με χαμηλή βλάστηση, αλλά και αρκετά πλούσια πανίδα.

Το πρωί της Κυριακής φτάναμε στο μικρό χωριό El Chalten, στους πρόποδες της εντυπωσιακής οροσειράς Fitz Roy. Δυστυχώς η ανυποχώρητη συννεφιά που επικρατεί αυτές τις μέρες δεν μας επέτρεψε να θαυμάσουμε τις, γνωστές μας από τις τουριστικές καρτ ποστάλ, οξείες βραχώδεις κορυφές Fitz Roy και Torre. Ωστόσο σήμερα παρά το διαρκές ψιλόβροχο πήραμε το μονοπάτι που, μετά από τρεις ώρες περπάτημα, οδηγεί στη λίμνη Torre, στην άκρη ενός μεγάλου παγετώνα.

Επιστρέφοντας πέσαμε πάνω σ’ ένα σμήνος από μεγάλους δρυοκολάπτες με κόκκινο κεφάλι (φτυστοί ο Woody ο τρυποκάρυδος!)

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010. EL BOLSON

Μόλις 120χμ νοτιότερα του Bariloche η μικρή πόλη El Bolson μοιάζει να ζει σε πολύ διαφορετικούς ρυθμούς. Εδώ και πολλά χρόνια λάτρεις της φύσης κι ενός εναλλακτικού τρόπου ζωής έχουν μαζευτεί απ΄όλη τη χώρα κι έχουν στήσει τη ζωή τους σ΄αυτήν εδώ τη μικρή εύφορη κοιλάδα. Ανατολικά και δυτικά του El Bolson υψώνονται δύο ψηλοί καταπράσινοι ορεινοί όγκοι.

Χθες ανεβήκαμε στο βουνό Piltriquitron στ' ανατολικά της πόλης. Εκεί, ντόπιοι καλλιτέχνες έχουν σκαλίσει κορμούς δέντρων, δημιουργώντας ένα δάσος από ξύλινα γλυπτά μέσα στο δάσος.

Σήμερα ξεκινήσαμε από νωρίς το πρωί μια επτάωρη πεζοπορία παράλληλα με το Rio Azul (γαλάζιο ποτάμι), δυτικά του El Bolson. Τα κρυστάλλινα σμαραγδένια νερά του ποταμού, το καταπράσινο δάσος γύρω απ΄το ποτάμι κι οι χιονισμένες κορυφές των βουνών στο βάθος, συνθέτουν ένα πραγματικά μαγευτικό τοπίο.

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2010. SAN MARTIN, BARILOCHE

Το Σάββατο αφήσαμε οριστικά πίσω μας τη Χιλή και συνεχίσαμε την περιήγησή μας στην περιοχή των λιμνών απ΄τη μεριά της Αργεντινής. Τα τοπία και οι πόλεις της αργεντίνικης πλευράς των λιμνών μας δίνουν και πάλι την αίσθηση πως βρισκόμαστε κάπου στις Άλπεις. Ξύλινα σπίτια με σοφίτες, ακριβές σοκολατερί που πωλούν κάθε λογής σοκολάτες, γραφεία τουρισμού που οργανώνουν εκδρομές για σκι και αναρρίχηση στα γύρω χιονισμένα βουνά, ημέρες ψύχους ακόμη και μες στο κατακαλόκαιρο και πολύ υψηλό –σε σχέση με την υπόλοιπη Αργεντινή- κόστος ζωής.

Χτισμένο στην ανατολική όχθη της μακρόστενης λίμνης Lacar το χωριό San Martin de los Andes αποτελεί αγαπημένο τουριστικό θέρετρο της αργεντίνικης ελίτ.

Λίγο νοτιότερα απλωμένη στις όχθες της μεγάλης και συχνά φουρτουνιασμένης λίμνης Nahuel Huapi, βρίσκεται η μεγαλύτερη πόλη της αργεντίνικης περιοχής των λιμνών, το San Carlos de Bariloche.

Αν και το απόγευμα της Κυριακής το Bariloche μας υποδέχτηκε με λιακάδα, τη Δευτέρα είχε απ΄το πρωί δυνατό αέρα, κρύο, συννεφιά και βροχή. Έτσι αρκεστήκαμε σε μικρές βόλτες με αδιάβροχα στους δρόμους της πόλης.

Αν η κουζίνα της Αργεντινής φημίζεται για κάτι, είναι σίγουρα για τα ψητά της κρέατα. Το μεσημέρι της Δευτέρας λοιπόν καθίσαμε για φαγητό στο καλό εστιατόριο ψητών κρεάτων του Bariloche.

Σήμερα ο καιρός ήταν πολύ καλύτερος και ξεκινήσαμε από νωρίς για πεζοπορία στο πανέμορφο πάρκο Nahuel Huapi.

Το απόγευμα καταλήξαμε στο λόφο Campanario. Πήραμε το τελεφερίκ κι ανεβήκαμε στην κορυφή του λόφου, απολαμβάνοντας μοναδικές πανοραμικές όψεις της περιοχής.