Το βράδυ της Παρασκευής ξεκινήσαμε για το μακρύτερο σε διάρκεια ταξίδι του μέχρι τώρα ταξιδιού μας. 32 ώρες με λεωφορείο στη θρυλική Ruta 40, την “άγονη γραμμή” της Αργεντινής, το χωματόδρομο που διατρέχει από Βορρά προς Νότο ολόκληρη την Παταγονία. Γύρω μας αχανείς επίπεδες ανεμοδαρμένες εκτάσεις με χαμηλή βλάστηση, αλλά και αρκετά πλούσια πανίδα.
Το πρωί της Κυριακής φτάναμε στο μικρό χωριό El Chalten, στους πρόποδες της εντυπωσιακής οροσειράς Fitz Roy. Δυστυχώς η ανυποχώρητη συννεφιά που επικρατεί αυτές τις μέρες δεν μας επέτρεψε να θαυμάσουμε τις, γνωστές μας από τις τουριστικές καρτ ποστάλ, οξείες βραχώδεις κορυφές Fitz Roy και Torre. Ωστόσο σήμερα παρά το διαρκές ψιλόβροχο πήραμε το μονοπάτι που, μετά από τρεις ώρες περπάτημα, οδηγεί στη λίμνη Torre, στην άκρη ενός μεγάλου παγετώνα.Επιστρέφοντας πέσαμε πάνω σ’ ένα σμήνος από μεγάλους δρυοκολάπτες με κόκκινο κεφάλι (φτυστοί ο Woody ο τρυποκάρυδος!)
popo, oute stin elvetia na isastan!
ΑπάντησηΔιαγραφήante tixeroi, tora tha pate voreia sto kalokairi kai pali!
Dimitra