Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010. TRELEW

Μετά από πεντέμισι μήνες νότιας πορείας τα ξημερώματα της περασμένης Δευτέρας αφήσαμε πίσω μας την "άκρη του κόσμου", όπως αποκαλούν οι Αργεντίνοι την Ushuaia, και συνεχίσαμε το ταξίδι μας με κατεύθυνση προς βορρά. Διανυκτερεύσαμε και πάλι για ένα βράδυ στο Rio Gallegos και την Τρίτη ξεκινήσαμε ένα δεκαπεντάωρο ταξίδι παράλληλα με την ακτή του Ατλαντικού μέσα από τη γνώριμή μας πια παταγονική στέπα. Το πρωί της Τετάρτης φτάσαμε στη μικρή ήσυχη πόλη Trelew, που ιδρύθηκε το 19ο αιώνα από Ουαλούς μετανάστες.

115χλμ νότια του Trelew, η Punta Tombo αποτελεί τη μεγαλύτερη αποικία πιγκουίνων εκτός Ανταρκτικής. Κάθε χρόνο από το Σεπτέμβριο μέχρι τον Απρίλιο περισσότεροι από μισό εκατομμύριο πιγκουίνοι έρχονται εδώ για να ζευγαρώσουν, να γεννήσουν τα αυγά τους και να μεγαλώσουν τα μικρά τους. Τα μικρά ξεχωρίζουν από το γκρίζο χνουδωτό τρίχωμά τους ενώ οι ενήλικες έχουν το γνωστό ασπρόμαυρο χρώμα. Λόγω του μεγάλου αριθμού τουριστών που έρχονται να τους δουν οι πιγκουίνοι της Pounta Tombo είναι εξαιρετικά εξοικειωμένοι με τους ανθρώπους. Βάδιζαν άφοβα ανάμεσά μας με το χαρακτηριστικό αστείο περπάτημά τους.

Εντωμεταξύ από το πρωί της Τετάρτης ο Αλέξης ένιωθε πρησμένους τους αδένες στο λαιμό του κι έτσι επιστρέφοντας από την εκδρομή στην Punta Tombo το απόγευμα της Πέμπτης, πήγαμε σ΄ένα γιατρό να το κοιτάξουμε. Ο γιατρός λοιπόν μας είπε πως ο μικρός Αλέξης έπαθε μαγουλάδες και πως θα πρέπει να μείνει για μια βδομάδα στο κρεβάτι!

Ευκαιρία λοιπόν για την Κατερίνα να εκδικηθεί για τις βόλτες του Αλέξη όσο εκείνη πάλευε με τις εργασίες. Έτσι εχθές έκανε μια ημερήσια εκδρομή στη χερσόνησο Valdes, βόρεια του Trelew. Στις ακτές της Peninsula Valdes αράζουν φώκιες, πιγκουίνοι, μεγάλοι θαλάσσιοι λέοντες και ακόμα μεγαλύτεροι θαλάσσιοι ελέφαντες. Εκεί είναι που το Μάρτη συμβαίνει και το εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο, κατά τ΄οποίο φάλαινες όρκα βγαίνουν ολόκληρες στην ακτή για ν΄ αρπάξουν κάποια μικρή φώκια κι έπειτα ξανασέρνονται στη θάλασσα!