Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009. NAZCA

Από τους Paracas προήλθε ο λαός των Nazca που από το 200 μ.Χ. ως το 600 μ.Χ. έζησε στην περιοχή όπου σήμερα βρίσκεται η πόλη που φέρει το όνομά τους. Οι Nazca κληρονόμησαν -και τελειοποίησαν- από τους προγόνους τους την παράξενη συνήθειά τους να χαράσσουν στη γη τεράστια γεωμετρικά σχήματα και φιγούρες.
Έτσι τον τελευταίο αιώνα, στις αχανείς αμμώδεις εκτάσεις γύρω από την πόλη της Nazca, έχουν ανακαλυφθεί μερικές δεκάδες τέτοιες μυστηριώδεις φιγούρες. Οι φιγούρες αυτές είναι τόσο μεγάλων διαστάσεων, ώστε είναι αντιληπτές μόνο από ψηλά (κάτι που έχει άλλωστε γεννήσει πλήθος θεωριών περί εξωγήινων U.F.O. και δε συμμαζεύεται...). Κάποιοι μελετητές πιστεύουν πως η χάραξη των μορφών αυτών, που αναπαριστούν συνήθως ιερά και μυθικά ζώα, είχε θρησκευτικούς-λατρευτικούς σκοπούς, ενώ άλλοι θεωρούν πως πρόκειται για ένα γιγαντιαίο αστρονομικό ημερολόγιο. Όπως και να ΄χει, το σίγουρο είναι πως οι γραμμές της Nazca αποτελούν σήμερα μία από τις μεγαλύτερες ατραξιόν του Περού, που προσελκύει τουρίστες απ’ όλο τον κόσμο.
Ο μόνος τρόπος για να μπορέσει κανείς να δει τις γραμμές, είναι πετώντας πάνω απ΄αυτές. Επιβιβαστήκαμε λοιπόν κι εμείς σ΄ένα απελπιστικά μικρό αεροπλανάκι τεσσάρων θέσεων (σαν ντεσεβώ με φτερά και ουρά!) και απογειωθήκαμε για μια περιήγηση μισής ώρας πάνω από μερικές από τις αντιπροσωπευτικότερες φιγούρες.

άνθρωπος-κουκουβάγια

φάλαινα

πίθηκος

κόνδορας

αράχνη

πουλί

δέντρο & χέρια

Προκειμένου να μπορέσουμε να δούμε καλύτερα τις γραμμές, ο πιλότος μας έπαιρνε διαρκώς μεγάλες κλίσεις, πότε από τη μια πλευρά και πότε από την άλλη. Έτσι, ο μεν μαθημένος (λόγω επαγγέλματος) στις μεγάλες κλίσεις Αλέξης απολάμβανε ενθουσιασμένος την πτήση, η δε αμάθητη (ακόμα) Κατερίνα υπέμεινε ένα βασανιστικό μισάωρο φριχτής ναυτίας και αναγούλας...

πριν...

...και μετά