Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009. QUITO

Το πρωί της Κυριακής περάσαμε τον ισημερινό και πλέον κινούμαστε σε νότιους παραλλήλους! (Μάλιστα κοιτάζοντας το ημερολόγιο συνειδητοποιήσαμε πως στη μέχρι τώρα διαδρομή μας έχουμε συνταξιδιώτη μας τον Ήλιο, που κι εκείνος αυτές τις μέρες διαβαίνει τον ισημερινό στο αέναο πήγαινε-έλα του μεταξύ των τροπικών του Καρκίνου και του Αιγόκερω!). Πρώτος μας σταθμός στο νότιο ημισφαίριο, λίγα μόλις χιλιόμετρα από τον ισημερινό, η πρωτεύουσα της χώρας που φέρει το όνομά του.

Η πόλη του Quito είναι χτισμένη στα 2850μ, ανάμεσα σε πανύψηλες κορυφές βουνών και ηφαιστείων. Το ιστορικό κέντρο της πόλης αποτελεί μνημείο παγκόσμια κληρονομιάς της UNESCO και είναι πραγματικά ένα στολίδι. Τις Κυριακές που η αγορά είναι κλειστή, απαγορεύεται η κυκλοφορία των οχημάτων στο κέντρο κι έτσι στους δρόμους βλέπεις μόνο ποδηλάτες και ανθρώπους που βολτάρουν.

Στο κέντρο της παλιάς πόλης βρίσκεται η όμορφη Plaza de la Independencia, μπροστά στην οποία είναι χτισμένο το Προεδρικό Μέγαρο και ο Καθεδρικός της πόλης.

Λίγο βορειότερα, βρίσκεται ένας μεγάλος ναός γοτθικού ρυθμού. Σκαρφαλώνοντας μία απότομη σιδερένια σκάλα, που προκαλεί ίλιγγο, μπορείς να βρεθείς στο πύργο του ναού απ΄όπου η πανοραμική θέα της πόλης είναι μαγευτική.

Για ακόμη πιο πανοραμικές όψεις του Quito, μπορεί κανείς να ανέβει στο El Panecillo, το λόφο που υψώνεται πάνω από την παλιά πόλη, στην κορυφή του οποίου είναι στημένο το τεράστιο άγαλμα της Παρθένου του Quito (La Virgen de Quito).

Επιστρέφοντας από το Panecillo πέσαμε κατά τύχη πάνω στην τελετή της αλλαγής φρουράς και της έπαρσης σημαίας, που γίνεται κάθε Δευτέρα στο Προεδρικό Μέγαρο. Συμπτωματικά τη Δευτέρα αυτή, με αφορμή την παρουσία των μαθητών ενός παλιού γυμνασίου της πόλης που γιορτάζει τη επέτειο της ίδρυσής του, στην τελετή παρίστατο και ο ίδιος ο Πρόεδρος της χώρας Rafael Correa.

Μία από τις μεγαλύτερες τουριστικές ατραξιόν του Quito τα τελευταία χρόνια είναι το πρόσφατα κατασκευασμένο τελεφερίκ, που προσφέρει την ευκαιρία να αγναντέψεις την περιοχή του Quito από υψόμετρο 4.100μ!

Σήμερα το απόγευμα επισκεφτήκαμε το «Ναό του Ανθρώπου» (Capilla del Hombre), το έργο ζωής του σπουδαίου ιθαγενούς ζωγράφου από το Εκουαδόρ Guayasamin (1919-1999). Ο χώρος αυτός, όπως και ολόκληρο το έργο του, αποτελεί ένα μνημείο και έναν ύμνο στον ανθρώπινο πόνο των φτωχών και των ιθαγενών της Λατινικής Αμερικής, αλλά και στον αγώνα και την ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο. Αν και ομολογουμένως μέχρι εχθές δε γνωρίζαμε τον Guayasamin ούτε σαν όνομα, μείναμε μουδιασμένοι από τη δύναμη και το σπαραγμό που αποπνέουν τα έργα του.